Zodiak - ważne daty.
Ważne daty w cyklu Zodiaku.
Ważne daty w cyklu Zodiaku związane są ze znakami rozpoczynającymi każdą porę roku, a tym samym z najważniejszymi domami horoskopowymi:
- ze znakiem Barana rozpoczynającym wiosnę - pierwszy dom,
- ze znakiem Raka rozpoczynającym lato - czwarty dom,
- ze znakiem Wagi rozpoczynającym jesień - siódmy dom,
- ze znakiem Koziorożca rozpoczynającym zimę - dziesiąty dom.
Momenty te były zauważane już w bardzo dawnych czasach i celebrowane. Niegdyś ludzie byli ogromnie związani z naturą, z cyklami w przyrodzie. Świętowano zakończenie jednego cyklu, a rozpoczęcie kolejnego.
Równonoc wiosenna (symbolicznie związana z wejściem Słońca do znaku zodiakalnego Barana, jest to tak zwany ingres w znak/do znaku Barana) podkreśla zakończenie zimy i rozpoczęcie wiosny.
Przesilenie letnie (symbolicznie związane z wejściem Słońca do znaku zodiakalnego Raka, jest to tak zwany ingres w znak/do znaku Raka) podkreśla zakończenie wiosny, a rozpoczęcie lata.
Równonoc jesienna (symbolicznie związana z wejściem Słońca do znaku zodiakalnej Wagi, jest to tak zwany ingres w znak/do znaku Wagi) podkreśla zakończenie lata, a początek jesieni.
Przesilenie zimowe (symbolicznie związane z wejściem Słońca do znaku zodiakalnego Koziorożca, jest to tak zwany ingres w znak/do znaku Koziorożca) podkreśla zakończenie jesieni, a początek zimy.
[Oczywiście dawniej, w kulturze pogańskiej, nie operowano takimi określeniami, jak znak zodiakalnego Barana itp. :-) - należą one do współczesnej astrologii.]
Polecam stronę https://www.timeanddate.com/calendar/seasons.html
Można tam, wpisując nazwę interesującego nas miasta, znaleźć dokładny czas ekwinokcjów (= równonocy) i solstycjów (= przesileń) do 2049 roku (jest też wiele innych ciekawych informacji).
Poniżej są daty równonocy i przesileń dla - na tym etapie mojego życia mnie interesującego - miasta Torunia, aż do roku 2049.
Spośród 12 znaków Zodiaku dwa z nich są znakami równonocy, a inne dwa są znakami przesilenia.
Są to tak zwane znaki kardynalne, które związane są
z najważniejszymi w horoskopie domami kardynalnymi
(inaczej: kątowymi, narożnymi, angularnymi) - I, IV, VII i X.
Mottem tych domów jest WOLA I CZYN.
Osoby mające w swym urodzeniowym horoskopie planety w domach kątowych
odbijają swymi czynami wyraźne piętno w świecie.
Znaki równonocy (zrównania dnia z nocą) to:
- znak Barana - znak równonocy wiosennej (ekwinokcjum wiosenne), - i znak Wagi- znak równonocy jesiennej (ekwinokcjum jesienne).
(Równonoc, ekwinokcjum = moment, w którym Słońce przechodzi przez jeden z dwóch punktów, w których ekliptyka przecina równik niebieski - przez punkt Barana i przez punkt Wagi.).
Znaki przesilenia to:
- znak Raka - znak przesilenia letniego (czerwcowe solstycjum).
Słońce góruje w zenicie na szerokości zwrotnika Raka.
Dzień jest najdłuższy, noc jest najkrótsza.
- znak Koziorożca- znak przesilenia zimowego (grudniowe solstycjum).
Słońce góruje w zenicie na szerokości zwrotnika Koziorożca.
Dzień jest najkrótszy, noc jest najdłuższa.
(Przesilenie, solstycjum = skrajny punkt odchylenia Słońca od równika.)
[Oczywiście powyższe dotyczy półkuli północnej.]
Na momenty równonocy w cyklu pór roku wskazują dwa stare pogańskie święta:
- Ostara 20-23.III (Słońce wchodzi w 0 stopień znaku Barana)
- i Mabon 20-23.IX (Słońce wchodzi w 0 stopień znaku Wagi).
Natomiast na momenty przesileń w cyklu pór roku wskazują dwa inne stare święta:
- Litha 20-23.VI (Słońce wkracza w 0 stopień znaku Raka)
- i Yule 20-23.XII (Słońce wkracza w 0 stopień znaku Koziorożca).
Obecnie w wicca celebruje się te cztery święta jako tak zwane mniejsze sabaty [mniejsze sabaty "czarownic" :-), jeśli ktoś chce]
Pomiędzy czterema momentami równonocy i przesileń znajdują się cztery daty związane z innymi starymi celtyckimi świętami, obecnie również celebrowanymi przez osoby związane ze współczesnymi pogańskimi nurtami, gł. wicca. Zwane one są wielkimi sabatami [wielkimi sabatami "czarownic" :-)] -
Beltane 30.IV,
Lughnasadh 1.VIII,
Samhain 31.X,
Imbolc 1 lub 2.II.
Sabaty to festiwale/święta związane ze zmianami pór roku, zaznaczające punkty zwrotne w kole roku i cyklach natury. Współcześni poganie (neopoganie), w tym przede wszystkim wiccanie/wiccanki obchodzą 8 sabatów, w tym: przesilenie letnie i zimowe, oraz równonoc wiosenną i jesienną, zaznaczające punkty zwrotne i szczytowe każdej pory roku. Sabaty przypominają o cyklach natury, pomagają dostosować się do nich.
Idea koła roku podzielonego na 8 części (dwa obrazki niżej) została opisana przez R.Nicholsa i G.Gardnera w latach 50 XX wieku, jednak same sabaty mają starą tradycję (nieomal tak starą, jak człowiek). Dzieliły one rok: dla łowców - na lato i zimę, na czas łowów i czas odpoczynku, a dla rolników - na wiosnę, lato, jesień i zimę, a więc na czas orki, siewu, żniw i odpoczynku. Wszystkie prastare ludy obchodziły tego typu święta, choć w różny sposób i niekoniecznie w tym samym czasie.
Uwaga - początek astronomicznej wiosny i astrologiczny nowy rok rozpoczyna się z chwilą wejścia Słońca w znak Barana, a więc w dniu równonocy wiosennej około 21 marca (mniejszy sabat Ostara),
natomiast nowy rok w wicca zaczyna się 1 listopada (wielki sabat Samhain).
Użytkownicy kalendarza gregoriańskiego nowy rok świętują 1 stycznia i nie jest to żaden specjalny moment ani w przyrodzie, ani w układach planet.
Cztery znaki Zodiaku zapoczątkowujące cztery pory roku - Baran, Rak, Waga i Koziorożec - to tak zwane znaki jakości kardynalnej. Symbolicznie znaki te DAJĄ PIERWSZY IMPULS, WYTWARZAJĄ ENERGIĘ. Przypominam - znaki te związane są z mniejszymi sabatami (Ostara - Baran. Litha - Rak, Mabon - Waga i Yule - Koziorożec).
Następujące po nich kolejne znaki Zodiaku - Byk, Lew, Skorpion i Wodnik - to tak zwane znaki jakości stałej. Symbolicznie znaki te KONCENTRUJĄ ENERGIĘ (wytworzoną w poprzedzających je znakach kardynalnych). Przypominam - na znaki te przypadają wielkie sabaty (Beltane - Byk, Lughnassadh - Lew, Samhain - Skorpion i Imbolc - Wodnik).
Energie, które rodzą się i mają swój początek w znakach kardynalnych
podczas równonocy i przesileń (małe sabaty),
rosną,
osiągając swoje maksimum w znakach stałych (wielkie sabaty).
Potem energie słabną, aż do kolejnych dni równonocy i przesileń.
podczas równonocy i przesileń (małe sabaty),
rosną,
osiągając swoje maksimum w znakach stałych (wielkie sabaty).
Potem energie słabną, aż do kolejnych dni równonocy i przesileń.
Pozostałe znaki, Bliźniąt, Panny, Strzelca i Ryb - znaki jakości zmiennej - symbolicznie ROZPROWADZAJĄ ENERGIĘ (która była skoncentrowana w poprzedzających je znakach stałych). Znaki te kończą pory roku, przygotowują do wejścia w kolejne pory roku; znaki te są łącznikami pomiędzy jakością stałą, a kardynalną.
Proszę zwrócić uwagę, że poniższe celtyckie koło nie jest kołem astrologicznym; w astrologii obowiązuje inna kolejność rysowania znaków Zodiaku na kole! - patrz: ilustracja na samej górze tego rozdziału; znaki Zodiaku rysujemy w kierunku odwrotnym do kierunku wskazówek zegara.
Na zakończenie tego rozdziału proponuję cytat z książki Scotta Cunnighama "Wicca".
"Dawniej, gdy ludzkie życie upływało w harmonii z naturą, cykliczność pór roku i faz Księżyca wywierała silny wpływ na religijne obrzędy. Blask Księżyca (symbol Bogini) towarzyszył ceremoniom adoracyjnym oraz praktykom magicznym. Przy pomocy rytuałów podkreślano moment nadejścia zimy, pierwsze oznaki wiosny, ciepłe lato, oraz nastanie jesieni.
Wyznawcy Wicca jako spadkobiercy znanej w całej Europie przedchrześcijańskiej religii ludowej nadal celebrują pełnie Księżyca oraz zmiany pór roku. Liturgiczny kalendarz Wicca obejmuje 13 świąt pełni Księżyca i osiem sabatów, będących "dniami mocy".
Cztery z tych sabatów (Yule, Ostara, Litha, Mabon) i są wyznaczane przez momenty przesilenia i zrównania dnia z nocą, czyli astronomiczne początki pór roku.
Następne cztery rytualne uroczystości (Samhain 31.X., Imbolc 2.II., Beltane 30.IV. i Lughnasadh 1.VIII) bazują na starych ludowych świętach, a po części sięgają korzeniami starożytnego Bliskiego Wschodu. Sabaty te prawdopodobnie łączono z rolnictwem oraz cyklami płodności zwierząt. Nazwy sabatów mają celtycki rodowód.
Rytuały porządkują i określają układ roku Wicca, uświadamiając dodatkowo nieskończoność cyklu.
Kościół katolicki zasymilował i schrystianizował wersje starożytnych pogańskich sabatów."
"Dawniej, gdy ludzkie życie upływało w harmonii z naturą, cykliczność pór roku i faz Księżyca wywierała silny wpływ na religijne obrzędy. Blask Księżyca (symbol Bogini) towarzyszył ceremoniom adoracyjnym oraz praktykom magicznym. Przy pomocy rytuałów podkreślano moment nadejścia zimy, pierwsze oznaki wiosny, ciepłe lato, oraz nastanie jesieni.
Wyznawcy Wicca jako spadkobiercy znanej w całej Europie przedchrześcijańskiej religii ludowej nadal celebrują pełnie Księżyca oraz zmiany pór roku. Liturgiczny kalendarz Wicca obejmuje 13 świąt pełni Księżyca i osiem sabatów, będących "dniami mocy".
Cztery z tych sabatów (Yule, Ostara, Litha, Mabon) i są wyznaczane przez momenty przesilenia i zrównania dnia z nocą, czyli astronomiczne początki pór roku.
Następne cztery rytualne uroczystości (Samhain 31.X., Imbolc 2.II., Beltane 30.IV. i Lughnasadh 1.VIII) bazują na starych ludowych świętach, a po części sięgają korzeniami starożytnego Bliskiego Wschodu. Sabaty te prawdopodobnie łączono z rolnictwem oraz cyklami płodności zwierząt. Nazwy sabatów mają celtycki rodowód.
Rytuały porządkują i określają układ roku Wicca, uświadamiając dodatkowo nieskończoność cyklu.
Kościół katolicki zasymilował i schrystianizował wersje starożytnych pogańskich sabatów."
Przejście do następnego rozdziału Zodiak i rytmy natury. - klik