ASTROLOGIA - Jolanta Romualda G-Gołębiewska
https://jolanta-golebiewska.pl.tl

Pluton - część 2.


ASTRONOMICZNE FAKTY O PLUTONIE - część 2.
 
Spis treści tego rozdziału:
- Obieg Plutona wokół Słońca
- Wielkość Plutona
- Budowa, skład, struktura Plutona
 
[źródła dla tego rozdziału: 
przede wszystkim moje najulubieńsze źródło:
NASA - http://solarsystem.nasa.gov/ KLIK]
 
Poniżej jest artystyczna koncepcja wyglądu Plutona.
[Źródło: NASA/Johns Hopkins University
Applied Physics Laboratory Southwest Research Institute]

 
Poniżej jest zdjęcie Plutona w jego naturalnych kolorach
wykonane przez sondę New Horizons w dniu 3 lipca 2015 roku,
z odległości około 12 i pół miliona kilometrów od powierzchni planety.
[Credit: NASA]


 
OBIEG PLUTONA WOKÓŁ SŁOŃCA
 
Jeden dzień na Plutonie trwa około 153 godzin; tyle czasu potrzeba Plutonowi, aby jeden raz obrócił się dokoła swej osi. Jeden rok Plutonowy to 248 ziemskich lat (a dokładnie 247 lat 270 dni 13 godzin); tyle czasu potrzeba Plutonowi, aby zrobił jedno pełne okrążenie wokół Słońca.
 
Pluton obiega Słońce w tym samym kierunku co planety, ale obraca się przeciwnie niż one (z wyjątkiem Wenus i Urana).
Pluton obiega naszą gwiazdę Słońce w średniej odległości około 39,5 au [jednostek astronomicznych; 1 jednostka astronomiczna = średnia odległość Ziemi od Słońca]; wynosi to 5 906 440 628 kilometrów.
Pluton obiega Słońce po ekliptycznej orbicie (jest ona bardziej "jajowata" niż orbity innych planet), a więc może znajdować się nawet w odległości 49,3 au/jednostek astronomicznych od Słońca. Od 1979 roku do 1999 roku, Pluton był bliżej Słońca niż Neptun, a w 1989 roku Pluton znalazł się w odległości 29,7 au/jednostek astronomicznych od Słońca, zapewniając rzadką możliwość studiowania tego małego, zimnego, odległego świata.
Teraz Pluton stopniowo oddala się od Słońca.
 
Pluton jest jedną z 2 planet w naszym Układzie Słonecznym
wirujących na boku! Drugą jest Uran.
[źródło: https://twitter.com/NASANewHorizons]

 
Większość planet orbituje wokół Słońca w takiej samej płaszczyźnie, natomiast orbita Plutona jest nachylona o trochę więcej niż 17 stopni w odniesieniu do tej płaszczyzny.
 
Poniżej są animacje obrazujące orbitę,
po której porusza się Pluton.

 
Poniższe rysunki pokazują płaszczyzny orbit
wszystkich planet Układu Słonecznego.

 
Część orbity Plutona znajduje się wewnątrz orbity Neptuna, ale te dwie planety nigdy się ze sobą nie zderzą, gdyż są w dokładnym rezonansie orbitalnym. Pluton obiega Słońce dwa razy, na każde trzy razy obiegu Neptuna i w rezultacie Neptun i Pluton i nie zbliżają się za bardzo do siebie.

 
Poniższe wykresy pokazują - w trochę inny sposób - rezonans orbity Neptuna i Plutona; obrazują niezwykły "taniec orbitalny" Plutona i Neptuna. Ekscentryczna orbita Plutona "rysuje" dziwną, kręconą drogę, ale nigdy nie zbliża się do Neptuna.
 
 
Prędkość obiegu Plutona podlega bardzo dużym wahaniom: w czasie gdy znajduje się on najbliżej Słońca (peryhelium), jest prawie dwa razy większa niż w aphelium. Okres największego zbliżenia Plutona do Słońca (1979-1999) - znany jako peryhelium - był pracowitym czasem dla Plutona/plutonowych zdarzeń! - patrz obrazki poniżej; tamże zaznaczyłam (zgodnie z NASA) stosowne, ważne dla Plutona, wydarzenia historyczne. [Schematy te zostały wykonane przy użyciu danych z Jet Propulsion Laboratory, California Institute of Technology.
 
 
 
WIELKOŚĆ PLUTONA
 
Pluton jest około 5,5 razy mniejszy od Ziemi. Średnica Plutona wynosi mniej więcej 2/3 średnicy "naszego" Księżyca, wynosi 2370 km - dane z sondy New Horizons z dnia 13 lipca 2015 roku. Ze względu na swój niewielki rozmiar i swoją małą gęstość, masa Plutona wynosi 1/6 masy ziemskiego Księżyca. Pluton jest jednak bardziej masywny od innej planety karłowatej, od Ceres (znajdującej się w pasie planetoid między Marsem a Jowiszem).
 
Poniżej jest szacunkowe porównanie
wielkości Plutona i Charona do USA.

 
Poniżej jest porównanie wielkości
Ziemi, Księżyca, Plutona i Charona.

 
 
BUDOWA, SKŁAD, STRUKTURA PLUTONA
 
Pluton posiada cienką atmosferę złożoną z dwóch warstw, która rozszerza się - im bliżej jest Słońca, a zapada - im bardziej oddala się od Słońca (podobnie jak kometa). Atmosferę Plutona zauważyli naukowcy w 1988 roku. Skład atmosfery Plutona to: azot, metan, tlenek węgla. Powstaje ona na skutek sublimacji [przejścia ze stanu stałego w stan gazowy] zamarzniętych substancji znajdujących się na jego powierzchni.
13 lipca 2015 roku, dzięki danym ze sondy New Horizons,  naukowcy potwierdzili, że Pluton ma atmosferę (jest ona rozrzedzona), oraz że wszystkie księżyce Plutona leżą w płaszczyźnie równikowej, jakby zostały stworzone na skutek jednego zdarzenia, podobnie to teorii zderzenia, o jakiej mówimy w przypadku Ziemi.
 
Szacowana temperatura powierzchni Plutona wynosi około minus 233 stopnie Celsjusza. Z powodu tego zimna, każdy materiał na Plutonie jest zamarznięty.
 
Grawitacja Plutona wynosi około 6% grawitacji ziemskiej; osoba na Plutonie będzie ważyć 1/15 tego, co waży na Ziemi. Dla porównania - astronauci na Księżycu ważyli 1/6 tego, ile ważyli na Ziemi (i dlatego tak lekko poruszali się i w zasadzie chodzili robiąc urocze skoki, jeszcze lżej skakałoby się na powierzchni Plutona).
 
Nie wiadomo czy Pluton posiada pole magnetyczne, ale niewielkie rozmiary planetki, jej niska gęstość i powolne obracanie się, dają podstawy, by stwierdzić, iż jest to mało prawdopodobne.
 
Pluton jest jasny, odbija 60% światła, które doń dociera (dla porównania, Księżyc Ziemi odbija tylko 10% światła). Wysoka refleksyjność Plutona zakłada istnienie stosunkowo świeżego lodu lub śniegu, a nawet działalności geologicznej.

Poniżej jest czrno-białe zdjęcie Plutona wykonane w pierwszych dniach lipca 2015 roku przez sondę New Horizons; barwa Plutona jest w rzeczywistości czerwonawo-brązowa.
 
 
Obserwacje dokonane w połowie kwietnia 2015 roku przez sondę kosmiczną New Horizons z odległości 113 mln km, po raz pierwszy ukazały na zdjęciach wykonanych przez tą sondę jasne i ciemne regiony powierzchni, co zdaniem naukowców z NASA może sugerować występowanie na Plutonie czap polarnych.
 
Uważa się, iż Pluton ma skaliste jądro, które jest otoczone płaszczem wodnego lodu. Na powierzchni Plutona prawdopodobnie znajduje się bardziej "egzotyczny" lód, w postaci zamarzniętych gazów, w tym metanu i azotu oraz tlenku węgla (spektrometr podczerwieni sondy New Horizons potwierdził w 2015 roku istnienie na powierzchni Plutona zamarzniętego/zamrożonegi metanu CH4). Być może pod powierzchnią Plutona jest ukryty ocean. Niektórzy naukowcy uważają, iż na Plutonie mogą istnieć warunki dla utrzymania życia, jakie znamy;  Pluton posiada duże ilości azotu i prostych cząsteczek zawierających kombinacje węgla, wodoru i tlenu, będących niezbędnymi prekursorami życia na Ziemi. Być może gazy na Plutonie są próbką pierwotnej substancji, która przygotowała grunt dla ewolucji Układu Słonecznego, jaki dziś znamy.
 
Poniżej znajduje się artystyczna wizja powierzchni Plutona, stworzona na podstawie naukowych, skromnych danych, jakie aktualnie posiadamy. Na obrazie widać plamy czystego metanu na powierzchni. W dużej odległości od Plutona słabo świeci Słońce, gdyż na Plutonie wydaje się, iż jest ono około 1000 razy słabsze niż na Ziemi.
 
 

Niestety z powodu wielkiego oddalenia Plutona od Ziemi, niewiele o nim wiemy; nie wiemy jak jest zbudowany i jak wygląda; zdjęcia wykonane dzięki teleskopowi Hubble'a ukazują niewyraźny glob z jasnymi i ciemnymi, rozmazanymi plamami - obrazek poniżej. Czekamy z napięciem za efekty wizyty sondy New Horizons, która w lipcu 2015 roku zbliży się do Plutona i - mamy nadzieję - przekaże nam wspaniałe zdjęcia do tej pory tajemniczego Plutona.
Najnowsze zdjęcia systemu Plutona umieszczam w rodziale "I
 LOVE PLUTO!" klik.

 
 
Poniżej jest 4-minutowy film (jęz. polski) "Planety karłowate - Pluton"








Teksty mojego autorstwa, które znajdują się na mojej stronie proszę wykorzystywać w celach niekomercyjnych, pod warunkiem
podania adresu mojej strony: astrolożka Jolanta Romualda Gałązkiewicz-Gołębiewska https://jolanta-golebiewska.pl.tl

MAPA STRONY (skrót):
PODRĘCZNIK ASTROLOGII PRAKTYCZNEJ - Jolanta Romualda Gałązkiewicz-Gołębiewska - ASTROLOGIA JAKO JĘZYK SYMBOLI - Jolanta Romualda Gałązkiewicz-Gołębiewska - Interpretacja horoskopu urodzeniowego - Interpretacja horoskopu prognostycznego - Interpretacja horoskopu porównawczego - Interpretacja horoskopu dziecka - Interpretacja horoskopu bez godziny urodzenia - Od czego zacząć naukę astrologii? - Żywioły w horoskopie - Jakości czyli krzyże w horoskopie - Polaryzacja czyli biegunowość znaków Zodiaku - Charakterystyka znaków Zodiaku - Hemisfery, czyli półkule w horoskopie - Kwadranty, czyli ćwiartki horoskopu - Domy, czyli sektory horoskopu - Ascendent - Władania, wygnania, wywyższenia i upadki planet- Znaczenie i klasyfikacja planet w astrologii- Merkury w 12 domu horoskopu - Mars w XII domu horoskopu - Gwiazdy stałe w astrologii - Reguły interpretacji astrologicznej - Tranzyty planet - Jaki kolor ma nasz Księżyc? - Jowisz i jego księżyce - Io, Kalisto, Europa i Ganimedes - Planeta karłowata Ceres i misja sondy Dawn - Lecę z misją NASA InSight na Marsa! - Pluton i misja sondy New Horizons - I LOVE PLUTO! - Aktualne zdjęcia oraz informacje z misji sondy New Horizons do Plutona i jego księżyca Charona - Czy na Plutonie jest ciemno? #Pluto Time - Jaki kolor ma Pluton? - Tranzyt Jowisza przez znak Wagi - Historia astrologii - astrologia w dawnej Polsce