[Na poprzednich stronach, w poprzednich rozdziałach przedstawiłam Państwu ofertę moich astrologicznych usług, a na następnych kilkunastu stronach/rozdziałach troszkę przybliżam Państwu astrologię.]

 

W potocznym tego słowa znaczeniu i dla laików: horoskop to wróżba, prognoza, przepowiednia. W astrologii profesjonalnej horoskop nie ma jednak nic wspólnego z wróżbami. Horoskop to po prostu tylko rysunek, na którym zaznaczone zostały dokładne pozycje Słońca, Księżyca i 8-10 planet Układu Słonecznego (w tym planet karłowatych), oraz kilku innych elementów; chodzi o pozycje, jakie miały miejsce np. w chwili narodzin jakiejś osoby, Klientki/Klienta astrolożki/astrologa.

 

Horoskop to nie opowieść o tym co może się danej osobie wydarzyć w przyszłości. Horoskop to przede wszystkim zbiór astronomicznych danych, na podstawie których astrolożka/astrolog podczas procesu interpretacji
- po pierwsze: niejako "odczytuje" charakter danego człowieka, jego zdolności i możliwości wcielenia ich w życie (horoskop urodzeniowy),
- po drugie: sporządza opis trendów, jakie będą miały miejsce w określonym przedziale czasowym w określonych dziedzinach życia danego człowieka (horoskop prognostyczny).

Rozwój informatyki i komputeryzacja bardzo ułatwiły pracę współczesnym astrolożkom/astrologom. Niegdyś każdy astrolog musiał umieć samodzielnie obliczyć pozycje planet i innych elementów horoskopu, oraz nanieść je na diagram. Obecnie wpisujemy dokładne dane urodzeniowe osoby (rok, miesiąc, dzień, godzina, minuta narodzin, plus miejsce urodzenia) w jeden z wielu programów astrologicznych (polskich lub zagranicznych) i od razu na ekranie komputera pojawia się gotowy rysunek, czyli wykres horoskopu (tak zwany radix). Dopiero od tego momentu zaczyna się właściwa praca astrolożki/astrologa, mianowicie najpierw analiza, a potem synteza danych ukazanych na rysunku horoskopowym, a więc interpretacja horoskopu urodzeniowego.

Poniżej widać rysunek (diagram) horoskopu urodzeniowego znanego na całym świecie irlandzkiego aktora Liama Neesona, wygenerowany w programie astrologicznym Urania.

 

Tak więc współczesna/y astrolożka/astrolog nie "wykreśla", nie "oblicza" i nie "układa" horoskopów - w tych matematycznych czynnościach wyręcza go astrologiczny program komputerowy. Współczesna/y profesjonalna/y astrolożka/astrolog również nie "robi" i nie "stawia horoskopów"; astrolożka/astrolog interpretuje rysunek horoskopu, czyli interpretuje wygenerowany komputerowo diagram horoskopu.

Bywa, iż - na podstawie danych uzyskanych z astrologicznego programu - astrolożka/astrolog (szczególnie początkująca/y) ręcznie, na papierze rysuje wykres horoskopu, ponieważ bardzo to pomaga w jego analizie.
 

Powtórzę raz jeszcze - horoskop urodzeniowy to nie wróżba, lecz astrologiczna analiza powstała na podstawie symbolicznej mapy nieba, jaką jest rysunek/wykres/diagram/schemat horoskopu (zwany także radixem). Horoskop urodzeniowy ukazuje charakterystykę osoby urodzonej w konkretnym miejscu i czasie na Ziemi, jej potencjalne możliwości, oraz tendencje na przyszłość.

Słowo   h o r o s k o p  znaczy: "wgląd w godzinę"
(hora=godzina, skopein=patrzeć, widzieć). 
 

"Horoskop urodzeniowy wyznaczany jest dokładnie na moment zaczerpnięcia przez dziecko pierwszego oddechu, ponieważ właśnie wtedy nowo narodzony organizm zaczyna wymieniać energię ze światem w sposób samodzielny, bez pośrednictwa energii matki. W chwili zaczerpnięcia pierwszego oddechu noworodek zapoczątkowuje własny rytm życia, ustanawia własną, indywidualną harmonię z energiami wszechświata. Astrologia pokazuje, iż przy narodzeniu ustanowione zostają pewne konkretne energie oraz modele energetyczne, które działają poprzez jednostkę na przestrzeni całego jej życia. Jeśli cokolwiek w astrologii jest przesądzone czy zdeterminowane przez fatum, jest tym owo początkowe dostrojenie się do energii kosmosu, które zachodzi przy narodzeniu (od danej osoby zależy co ona uczyni z tymi energiami i jak nimi pokieruje)."
- Stephen Arroyo

"Wszystkie horoskopy mają charakter opisowy. Horoskop opisuje Cię zatem, ale nie sprawia, że jesteś, jaki jesteś, ani nie ogranicza Cię do wyrażania tylko negatywnej stron Twojego potencjału, jeśli tak właśnie teraz robisz [...a na co najczęściej wskazują nieharmonijne aspekty między planetami i osiami w Twoim horoskopie]. To nie planety są odpowiedzialne za nasze szczęście czy nieszczęście. One tylko wskazują jak sami wywołujemy w sobie poczucie spełnienia lub klęski. Wszystkie trudne pozycje planet w znakach i w domach, oraz wszystkie problematyczne aspekty wskażą Ci, jak sam przyczyniasz się do powstawania własnych problemów. "
- Donna Cunningham

"Horoskop, na którym opiera się astrolog, reprezentuje w przenośni cykle naszego życia, w których zamknięte są nasze radości i nasze smutki, plany, marzenia, powodzenie i rozczarowania… Ale nie zakreśla on granic ani dobra ani zła, nie jest on też obrazem przeznaczenia czy nieuniknionego losu. Horoskop jest jakby przekazem naszych potrzeb i właściwego, koniecznego kierunku rozwoju. Gdy to nie jest spełnione, gdy nie spełniamy założeń sugerowanych horoskopem, nie rozwijamy osobowości tej, z jaką przychodzimy na świat, wówczas następuje konflikt pomiędzy naszym ego, pomiędzy naszym prawdziwym wnętrzem, a tym, co powodowani warunkami z zewnątrz, wychowaniem narzuconym przez dom i środowisko, akceptujemy jako siebie."
- Jan-Sar Skąpski

"Astrologia wskazuje na to, jakie podstawowe predyspozycje, jaki podstawowy charakter złożono człowiekowi w kołysce; mówimy tu o tak zwanym kosmicznym ukształtowaniu człowieka. Tym samym horoskop ukazuje możliwości, jakie każdy ma w sobie, ale także granice, jakie każdemu zakreślono."
- Bernd A. Mertz 

"Co gotów jestem uznać za największą wartość astrologii, taką, która broni się, nawet, gdyby ta nauka była nieprawdziwa? Jest nią pomysł, że charakter i predyspozycje cżłowieka można narysować, przedstawić w postaci matematycznego wykresu, schematu. Tym wykresem w astrologii jest kosmogram urodzeniowy. (Słowa kosmogram warto używać odkąd przez horoskop rozumie się raczej popularną przepowiednię dla Baranów, Byków itd.)
Jest poza wszelką wątpliwością, że każdy człowiek ma swój wzór, swój przepis na siebie. Wzór ten określa jego temperament, charakter, predyspozycje, zainteresowania, sposoby reagowania na rozmaite życiowe sytuacje, zachowanie wobec innych i tak dalej. Wzór ten - o czym jestem tak samo przekonany - jest niezmienny, pozostaje przez całe życie ten sam, chociaż w różnych okresach życia (kiedy jest się dzieckiem, młodzieńcem, dorosłym, starcem) realizuje się inaczej, stosownie do wieku. Wszelkie przełomy życiowe i przemiany wewnętrzne także tego wzoru nie zmieniają, najwyżej realizują jego niej używane wcześniej strony. Wzór ten na pewno jest wrodzony, w tym sensie, że nie pochodzi z wyuczenia w żadnym okresie życia po urodzeniu; najwyraźniej przychodzimy z nim już na świat."
- Wojciech Jóźwiak ("Wiedza nie całkiem tajemna", Studio Astropsychologii, Białystok, 2004) 
 

Pochodzenie słowa horoskop: z greckiego "oro" - godzina i "skopeo" - obserwować, pokazywać. Horoskop oznacza "punkt zodiaku, który wskazuje godzinę". Termin prognostyk wywodzi się z greckiego "prognostikos" - wiedza o przyszłych wydarzeniach.
Horoskopy pojawiły się w Mezopotamii pomiędzy 1800 a 400 rokiem p.n.e. Pierwszy horoskop w języku greckim pochodzi z 62 roku p.n.e.; jest to płaskorzeźba z horoskopem natalnym hellenistycznego władcy państwa Kommagene, Antiocha I.
Horoskopy mogły przedstawiać moty narodzin zleceniodawcy, sytuację astrologiczną w danym okresie historycznym, bądź przepowiednie na temat przyszłości państw, religii i polityków.
Sporządzony na podstawie analizy układu gwiazd [czytaj - planet] w chwili narodzin jednostki horoskop miał wytyczać główne linie jej postępowania, aby jak najlepiej stawiła czoło temu, co przyniesie przyszłość. Prognostyki były natomiast przepowiedniami dotyczącymi wyjątkowych wydarzeń, takich, jak epidemie, głód, wojny i klęski żywiołowe.
Aby prawidłowo obliczyć te "mapy przeznaczenia" astrolodzy musieli wyodrębnić dwanaście "loci", czyli domów sklepienia niebieskiego, zajmowanych przez elementy mające na nie wpływ: znak zodiaku, ascendent, pozycje wzajemne planet, określające ich dobroczynne lub zgubne wpływy, miejsce węzła księżycowego oraz punkt szczęścia "pars fortunae".
Do najbardziej popularnych schematów horoskopów należał "octo topos" (system z ośmioma podziałami lub domami, proponowany przez Maniliusa), czytany w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, jak też "dodekato pos" (schemat pochodzenia hellenistycznego z dwunastoma domami, stosowany ponownie w renesansie), czytany w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara.
W świecie starożytnym prognostyki sporządzano wyłącznie dla państw i władców, zaś horoskopy urodzeniowe zaczęły rozpowszechniać się w epoce hellenistycznej.